BLAUW

Bewust ben ik van mijn positie en mijn taak.
Zoekend naar het juiste woord, bereken ik urgentie
en ontmoet ik ook in jouw spanning nervositeit.
Al zit in the blue, ... dan toch ervaar ik empathie.

Hoe ik ons steeds weer anders zie.
Fantaserend struikel ik en glij en val, languit.
Zien wat er leeft aan ambities en ander onmin.
Wat zijn mijn eisen, wie steelt mijn sympathie?

Hier ben ik dan, mens van plicht, trouw en eer.
Ik verguld mijn lijden door mij trots te weten.
Zonder een masker van harmonie te nemen,
droom ik dat zaken eerlijk gaan, dan tel ik mee.

Voortdurend bedrukt en driftig, kom ik er niet uit.
Weten woorden hoe het voelt en wat het ziet?
Speel ik verstoppertje met mijn besef van leven, dan
ga ik vanzelf af op elke invloed, die begeerte wekt.

ROOD

Bij de koffie ontcijferen wij de situatie diplomatiek,
praatjes krijgen scherpte en pijntjes pakken plek.
"Wie wat fijn was vergeet, wordt slecht,
wie wat erg was vergeet wordt dom."

Ter plekke bespreken wij onze feiten consciëntieus,
zie ik naast mijn beeld ook het jouwe en dan nog
botsende conclusies en wat we begrijpen, is
gevangen in dilemma's, bruine of paarse politiek.

In de wind van het publiek acteer ik dan ons plan.
In polemiek gezond, waardig en geldig associëren
zoeken wij wij creatief verbinding en nieuw gezag.
In kunstig toevertrouwen vind ik dan mijn draai.

Maar als van het kunstige geluk de tover breekt.
En het zonder inzicht bij mij verdrietig misgaat,
erken ik zonder selectief vergeten non-macht
en laveert mijn lijf agile voor smaak en recht.